Używanie środków trwałych ujmuje się w kosztach podatkowych przedsiębiorstwa poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej zakupionego środka. Bywa jednak, że zanim dokona się całkowita amortyzacja danego środka, zostanie on przekazany z jednej firmy do innego przedsiębiorstwa – jak wówczas powinna Wartość sprzedanych środków trwałych w budowie. 800. 11. Wartość nieodpłatnie przekazanych środków trwałych w budowie. 800. 12. Przyjęcie do użytkowania inwestycji w obcym środku trwałym. 011. 13. Utworzenie odpisu aktualizującego z tytułu trwałej utraty wartości środków trwałych w budowie. 761 2. Zmiany w zaliczaniu odpisów amortyzacyjnych w koszty. Do końca 2017 r. przepis wyłączający prawo do zaliczania amortyzacji nieodpłatnie otrzymanych ŚT nie dotyczył tych ŚT, które podatnik otrzymał w drodze spadku lub darowizny. Z początkiem roku 2018 r. usunięto zapis o wyłączeniu dla środków trwałych otrzymanych w drodze Aktualności. Data dodania: 12.12.2022. Ustawa o rachunkowości wymaga przeprowadzania inwentaryzacji aktywów na ostatni dzień każdego roku obrotowego. Niektóre składniki majątku można spisywać już w październiku. Weryfikacja stanu aktywów nie może trwać dłużej niż do 15 stycznia. Stwierdzone niedobory i nadwyżki trzeba ująć Zgodnie z przepisami podatkowymi, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek określonych w wykazie rocz­ nych stawek amortyzacyjnych. Stawki te są obowiązujące dla celów podatko­ wych w odniesieniu do środków trwałych o wartości początkowej wyższej od 3500 zł. Podane powyżej możliwości to tylko część z możliwych. Na potrzebny niniejszego artykułu skupiliśmy się na wyjaśnieniu jedynie tych najczęściej stosowanych w praktyce. Amortyzacja środków trwałych. Ustalona wartość początkowa środka trwałego jest bardzo istotna, ponieważ stanowi podstawę do naliczania odpisów amortyzacyjnych. . Środki trwałe to majątek firmy (rzeczy), które spełniają poniższe kryteria: ich przewidywany czas użytkowania przekracza jeden rok są kompletne i zdatne do użytku Przykłady środków trwałych: samochód, budynek, maszyna, komputer Środkami trwałymi nie są towary handlowe ani materiały wykorzystywane do świadczenia usług. Amortyzacja Środki trwałe nie są księgowane bezpośrednio w koszty, lecz amortyzowane. Polega to na stopniowym zaliczaniu w koszty „fragmentu” środka trwałego (umarzaniu), aż do momentu gdy wartość kosztów osiągnie wartość środka trwałego. Amortyzacja uwzględnia zmniejszanie się wartości rzeczy w czasie. Długość okresu amortyzacji w prawie podatkowym określona jest poprzez klasyfikację środków trwałych. Podane w niej wartości procentowe określają jaka wartość środka trwałego umorzeniu w ciągu roku. Przykładowo 20% oznacza, że każdego roku przez kolejne 5 lat 1/5 wartości początkowej środka trwałego stanie się kosztem. Stawki amortyzacji podatkowej są określone ustawowo, jednak mogą być w pewnym zakresie zmieniane, np. w odniesieniu do rzeczy używanych lub podlegających szybszemu zniszczeniu. Metody amortyzacji Istnieje kilka metod amortyzacji. Najczęściej chyba stosowaną jest metoda liniowa, polegająca na tym, że odpisy amortyzacyjne są równe w każdym miesiącu. Limity Środki trwałe do zł nie muszą być amortyzowane, ale bezpośrednio zaliczone do kosztów. Środki trwałe, fabrycznie nowe, należące do grup 3-6 i 8 klasyfikacji środków trwałych mogą być zaliczane bezpośrednio do kosztów do kwoty Nadwyżka nad tą kwotę będzie podlegała amortyzacji. Limit jest limitem rocznym dla wszystkich środków trwałych. Samochody osobowe podlegają amortyzacji do kwoty Nadwyżka nad tę kwotę np. w przypadku zakupu droższego auta nie stanowi kosztu podatkowego. Początek i koniec amortyzacji Środek trwały amortyzuje się od miesiąca następnego po przekazaniu go do użytkowania i kończy po odpisaniu całości amortyzacji. W przypadku sprzedaży środka trwałego pozostała niezamortyzowana część jest jednorazowo księgowana w koszty. Tomasz Smolarek Księgowy, informatyk, logistyk, fotograf i podróżnik. Twierdzi, że zostało jeszcze tyle fantastycznych miejsc do zobaczenia! Środki trwałe – ustawa o rachunkowości definiuje jako „rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki”. Do środków trwałych zalicza się: nieruchomości (w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budynki, budowle, lokale, obiekty inżynierii lądowej i wodnej, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub mieszkalnego), maszyny, urządzenia techniczne, środki transportu, ulepszenia w obcych środkach trwałych, inwentarz żywy np.: zwierzęta hodowlano-użytkowe. Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) Środek trwały przyjęty do użytkowania należy zaliczyć do właściwej grupy i rodzaju Klasyfikacja Środków Trwałych. W obowiązującej KŚT wyodrębnionych jest 10 jednocyfrowych grup, które następnie dzielą się na podgrupy i rodzaje środków trwałych. Szczegółowa klasyfikacja jest przygotowywana przez Główny Urząd Statystyczny i można ją znaleźć na stronie GUSu. Klasyfikacji wyodrębniono 10 grup środków trwałych, tj.: Grupa 0 – GRUNTY Grupa 1 – BUDYNKI I LOKALE ORAZ SPÓŁDZIELCZE PRAWO DO LOKALU UŻYTKOWEGO I SPÓŁDZIELCZE WŁASNOŚCIOWE PRAWO DO LOKALU MIESZKALNEGO Grupa 2 – OBIEKTY INŻYNIERII LĄDOWEJ I WODNEJ Grupa 3 – KOTŁY I MASZYNY ENERGETYCZNE Grupa 4 – MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY OGÓLNEGO ZASTOSOWANIA Grupa 5 – MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY SPECJALISTYCZNE Grupa 6 – URZĄDZENIA TECHNICZNE Grupa 7 – ŚRODKI TRANSPORTU Grupa 8 – NARZĘDZIA, PRZYRZĄDY, RUCHOMOŚCI I WYPOSAŻENIE, GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE Grupa 9 – INWENTARZ ŻYWY Wartość początkowa środka trwałego Środki trwałe wycenia się według wartości początkowej, którą może być: cena nabycia – w przypadku zakupu środka trwałego koszt wytworzenia – w przypadku wytworzenia środka trwałego przez jednostkę we własnym zakresie; wartość rynkowa – w przypadku nabycia środka trwałego w drodze darowizny lub aportu. Ewidencja środków trwałych na kontach księgi głównej konto „Środki trwałe” służy do ewidencji przychodów i rozchodów środków trwałych oraz do ustalenia wartościowego stanu końcowego środków trwałych. Ewidencja na koncie „Środki trwałe” prowadzona jest w wartości początkowej. konto „Umorzenie środków trwałych” jest to konto korygujące do konta „Środki trwałe”, które służy do ewidencji zużycia ŚT na skutek używania lub upływu czasu. Umorzenie środków trwałych a amortyzacja W związku ze zużyciem środków trwałych mamy do czynienia z dwoma pojęciami: umorzenie i amortyzacja. Umorzeniem nazywamy sukcesywne zmniejszanie wartości początkowej środka trwałego na skutek jego zużycia. Amortyzacja to koszt wynikający ze zużycia środka trwałego. Na dzień bilansowy środki trwałe wycenia się i wykazuje w bilansie według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia bądź wartości przeszacowanej, pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także pomniejsza się o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Przedsiębiorca, zgodnie z ustawą o rachunkowości, jest zobligowany do prowadzenia ksiąg pomocniczych, czyli kont analitycznych dla środków trwałych. W praktyce stosuje się: księgę inwentarzową – wpisuje się do niej chronologicznie środki trwałe przyjęte do użytkowania oraz nadaje się im numer inwentarzowy; tabelę amortyzacyjną – w której ustala się wartość amortyzacji środków trwałych z podziałem na okresy sprawozdawcze; karty szczegółowe środków trwałych – są prowadzone dla każdego środka trwałego z osobna i zawierają wszelkie dane o środku trwałym, jak również informacje opisujące historię użytkowania. Amortyzacja | Ewidencja środków trwałych Strony: 1 2 3 2014-12-27 Pojęcie środków trwałych towarzyszy niemal wszystkim przedsiębiorcom. Warto znać podstawową, jak i nieco bardziej rozszerzoną definicję tego zagadnienia. Dowiedz się, czym dokładnie są środki trwałe i sprawdź, co warto o nich wiedzieć. Jaka jest definicja środka trwałego?Środkiem trwałym można nazwać, zgodnie z definicją dostępną w ustawie o PIT, wszelkiego rodzaju podmioty stanowiące własność lub współwłasność podatnika, przeznaczone na prowadzenie działalności gospodarczej. Są to między innymi:budynki,budowle,lokale stanowiące odrębne własności,maszyny,urządzenia,środki transportu. Definicja podkreśla, iż nie mogą być one zużyte w trakcie jednego cyklu produkcyjnego oraz mają generować korzyści ekonomiczne. Środki powinny być nabyte lub wytworzone w zakresie własnym, a także kompletne i zdatne do użytkowania w dniu przyjęcia. Przewidywany okres używania tego rodzaju elementów nie powinien być dłuższy niż rok. Do środków trwałych zalicza się również przedmioty oddane do używania na podstawie umowy dzierżawy, leasingu lub można znaleźć definicję środka trwałego?Dokumentami, które definiują pojęcie środków trwałych oraz normują ich istotę, są między innymi:ustawa o rachunkowości,ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych,ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Warto podkreślić, że jeśli wartość składnika majątku przekracza 10 000 złotych i spełnia on wymienione wcześniej warunki dotyczące własności, to obowiązkiem przedsiębiorcy jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych środków trwałych. Czym jest amortyzacja środka trwałego?Amortyzacja środków trwałych oznacza rozłożenie kosztów związanych z wprowadzeniem do jednostki danych składników majątków. Jest to tzw. określenie procesu zużycia danego przedmiotu, które należy wyrazić w wartości pieniężnej. Ma to na celu zaliczenie do kosztów tych elementów zdefiniowanych jako poniesione straty finansowe, służące do uzyskania przychodu. Amortyzacja środków trwałych pozwala na obniżanie dochodu, a co za tym idzie, zmniejszanie wymiaru płaconego podatku dochodowego. Znajomość poszczególnych zasad związanych z amortyzacją podatkową to jeden z ważniejszych obowiązków każdego przedsiębiorcy. Niewywiązanie się z niego, może generować poważne skutki. Jak przeprowadzić amortyzację środków trwałych?Amortyzację rozpoczyna się w miesiącu, który następuje po miesiącu, w którym dany środek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Jej zakończenie odbywa się w momencie, gdy wartość odpisów amortyzacyjnych zrówna się z wartością początkową środka. Wymienia się cztery możliwe rodzaje amortyzowania środków trwałych:liniową,degresywną,jednorazową, wybór konkretnej metody amortyzacji należy dostosować do danego przedsiębiorstwa, zgodnie z systemem podatkowym oraz obowiązującymi przepisami. Należy podkreślić, że istnieje kilka środków trwałych, które nie podlegają amortyzacji. Zalicza się do nich między innymi: grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,konkretne rodzaje budynków mieszkalnych,dzieła sztuki,eksponaty ustalić wartość środka trwałego? W celu dokonania odpisu amortyzacyjnego należy prowadzić tzw. ewidencję środków trwałych. Dokumentuje się w niej wszelkiego rodzaju wyceny, których wartość przewyższa kwotę 10 000 złotych. Ustalenie wartości początkowej jest podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych. Podaje się, że trzeba zrobić to nie później niż w miesiącu, w którym przedmiot został przyjęty do użytkowania. W przypadku jego późniejszego ulepszania lub w innych okolicznościach wartość środka trwałego może zostać zmieniona. Pierwsza wycena odbywa się natomiast na podstawie prawa bilansowego i podatkowego. Zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, początkowa wartość jest ustalana na podstawie:ceny nabycia,kosztów wytworzenia,wartości rynkowej,wartości wynikającej z ceny, nie wyższej niż rynkowa. Ustalanie stawek poszczególnych odpisów amortyzacyjnych odbywa się natomiast według usystematyzowanego zbioru obiektów majątku trwałego. Dokument nosi nazwę Klasyfikacji Środków Trwałych i został wprowadzony dnia 3 października 2016 roku. Prowadzenie ewidencji środków trwałych, a także ich znajomość pozwala na prawidłowe funkcjonowanie przedsiębiorstwa, a także umożliwia nadzorowanie biznesu. Przedsiębiorca nabywający środek trwały zobowiązany jest do sklasyfikowania składnika majątku i ustalenia wartości początkowej środka trwałego. Zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprawne ustalenie wartości początkowej środka trwałego uzależnione jest od wielu czynników, które mają wpływ na odpisy amortyzacyjne obniżające dochód firmy. Do środków trwałych zaliczamy budynki, urządzenia, maszyny, środki transportu, jak również inne przedmioty. Środki trwałe są to rzeczowe składniki majątku przeznaczone na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, które są kompletne i zdatne do użytku, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok oraz wartości początkowej powyżej zł. Nie ma jednak przeciwwskazań, aby w ewidencji środków trwałych ujmować również te przedmioty, które opiewają na kwotę mniejszą niż zł oraz przewidywanym okresie użytkowania powyżej roku. W takiej sytuacji można od takiego zakupu dokonać odpisu amortyzacyjnego jednorazowego bądź według obowiązujących metod amortyzacji. Jednorazowa amortyzacja ma charakter dobrowolny. Przedsiębiorca może, ale nie musi z niej skorzystać. Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22g ustawy o PIT, uważa się: w razie odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia, a jeżeli były używane przez podatnika przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie były wcześniej amortyzowane – cenę ich nabycia, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, w razie częściowo odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu (określonego w art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), w razie wytworzenia we własnym zakresie – koszt wytworzenia, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Za cenę nabycia zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o PIT, uważa się kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności: koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji – pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony, albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, obejmującą cło i akcyzę – w przypadku importu, skorygowaną o różnice kursowe – naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego (art. 22g ust. 5 ustawy o PIT). Jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części, nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia (art. 22g ust. 8 ustawy PIT). Za koszt wytworzenia zgodnie z art. 22g ust. 4 ustawy o PIT, uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Powyższe zasady mają również zastosowanie przy ustalaniu wartości początkowej środka trwałego w postaci inwestycji w obcym środku trwałym, dla której wartość ustalana jest według nabycia albo kosztu wytworzenia (art. 22g ust. 7 ustawy PIT). Przykład 1. Podatnik wynajął lokal biurowy i dokonał adaptacji tego lokalu na potrzeby działalności gospodarczej. W ramach tej adaptacji postawił ścianki działowe oraz nową instalację elektryczną. Poniesione wydatki w wysokości zł, zostały zakwalifikowane, jako inwestycja w obcym środku trwałym. Wartość początkowa tego środka trwałego wynosi zł. Wycena składnika majątku stanowiącego współwłasność podatnika ustalana jest w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. Zasada ta nie dotyczy małżonków, którzy mają wspólność majątkową i wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie (art. 22g ust. 11 ustawy o pdof). W przypadku samochodów osobowych istnieją pewne ograniczenia w ujmowaniu odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdof, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 150 000 zł (225 000 zł w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych) Do końca 2018 roku, wartość limitu wynosiła 20 000 euro. Przykład 2. Podatnik zwolniony z VAT zakupił od firmy “ABA” na podstawie faktury VAT maszynę produkcyjną: wartość netto – zł, podatek VAT 23 % – zł, wartość brutto – zł, Podłączenie maszyny produkcyjnej (od strony technicznej, aby była sprawna i zdatna do użytku) dokonała firma montażowa “DAD”, zdarzenie zostało udokumentowane fakturą VAT: wartość netto – zł, podatek VAT 23 % – 345 zł, wartość brutto – zł W związku z tym, że podatnik jest podmiotowo zwolniony z VAT, to nie ma prawa do odliczenia podatku VAT z faktur zakupu oraz montażu. W takiej sytuacji podstawą do wyceny wartości początkowej jest wartość brutto z obu faktur. Wartość początkowa maszyny produkcyjnej: zł + zł = zł Przykład 3. Podatnik w czasie trwania wspólnoty majątkowej, zakupił jako osoba fizyczna pojazd na umowę kupna-sprzedaży o wartości zł. Następnie pojazd został przekazany do majątku firmy podatnika – jako pojazd firmowy. Pojazd zostaje ujęty w ewidencji środków trwałych i poddany amortyzacji od wartości początkowej na podstawie dokumentu zakupu. Dowodem zakupu jest umowa kupna-sprzedaży o wartości zł. Wartość początkowa środka trwałego: zł Przykład 4. Podatnik nabył w drodze darowizny urządzenie, które będzie wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Urządzenie zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych na podstawie umowy darowizny, na której jest podana wartość środka trwałego zł. Wartość początkowa środka trwałego to: zł. Jeśli w umowie darowizny nie byłoby ustalonej wartości darowanego urządzenia, wówczas należałoby opierać się na danych technicznych środka trwałego i dokonać wyceny urządzenia na podstawie tych informacji. Przykład 5. Podatnik zakupił r. nieruchomość (lokal, w którym będzie prowadził działalność gospodarczą) na podstawie aktu notarialnego o wartości zł. Opłata notarialna wyniosła 500 zł i została poniesiona w Przed zakupem r. została podpisana umowa kredytowa na zakup nieruchomości. Kosztem tego kredytu są odsetki oraz prowizja od zaciągniętego kredytu. Odsetki w kwocie 300 zł zostały zapłacone r., natomiast prowizja w kwocie 120 zł została zapłacona Do wartości początkowej środka trwałego zaliczamy wydatki poniesienie do momentu wprowadzenia lokalu do ewidencji środków trwałych. Lokal zdatny do użytkowania będzie wprowadzony w dacie zakupu r., tylko w 50% do działalności gospodarczej. W takiej sytuacji w ewidencji środków trwałych może być ujęta tylko połowa wartości nabytej nieruchomości. Z uwagi na fakt przekazania połowy nieruchomości do prowadzonej działalności, podatnik przy ustalaniu wartości początkowej środka trwałego, ma prawo zaliczyć tylko 50% wydatków poniesionych do czasu oddania środka trwałego do użytkowania. Wartość początkowa środka trwałego lokalu wykorzystywanego w 50% w działalności: + 250 zł + 150 zł = zł Zapłacona prowizja od kredytu oraz wszystkie inne wydatki poniesione po przyjęciu środka trwałego do użytkowania będą stanowiły koszt prowadzenia firmy w takiej części, w jakiej nieruchomość jest wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, czyli w 50%. Zapłacona prowizja w dniu r. będzie stanowiła koszt prowadzenia firmy tylko w 50% wartości prowizji (120 zł x 50% = 60 zł). Wartość prowizji, która może być zaliczona w koszty to 60 zł. Po wprowadzeniu środka trwałego do majątku firmy odsetki od kredytu zaciągniętego na zakupioną nieruchomość będą stanowiły koszt podatkowy tylko w 50%. Odsetki od kredytu księgowane w dacie zapłaty są w zakładce Wydatki ➡ Dodaj wydatek ➡ Odsetki od kredytu. Przykład 6. Podatnik zakupił maszynę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w dniu r. za kwotę Euro, która została opłacona w dniu r. (kurs 4,2590 z dnia Maszyna została przyjęta na stan środków trwałych jako zdatna do użytkowania w dniu Ustalając wartość początkową zakupionej maszyny, podatnik zobowiązany jest do przeliczenia wartości kosztu na złote, po średnim kursie NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury, który wyniósł 4,2715 ( z dnia Wartość maszyny po przeliczeniu na zł: euro x 4,2715 = zł Na dzień oddania środka trwałego do używania obliczamy różnice kursowe między średnim kursem z dnia poprzedzającego dzień wystawienia dokumentu a średnim kursem NBP z dnia poprzedzającego dzień dokonania zapłaty. R = W – Z gdzie R stanowić będzie różnicę kursową, W – wartość towaru albo usługi, których transakcja dotyczy, natomiast Z – zapłatę. R = zł – zł = 12,50 zł Po przeliczeniu wartości zakupionej maszyny na złote, dokonujemy korekty o różnice kursowe – naliczone do dnia przekazania środka trwałego do użytkowania. Jeżeli przy wyliczaniu różnic kursowych powstanie ujemna różnica kursowa, to zwiększy cenę nabycia środka trwałego. Natomiast, jeżeli pojawi się naliczona dodatnia różnica kursowa, to zmniejsza cenę nabycia środka trwałego. Wartość początkowa środka trwałego na dzień przekazania do użytkowania wynosi: zł -12,50 zł = zł Przykład 7. Podatnik, który jest płatnikiem VAT dokonał nabycia licencji na fakturę VAT o wartości netto zł + 23% VAT. Firma sprzedająca licencję przeprowadziła dodatkowe testy i zainstalowała program. Koszt usługi wyniósł netto 450 zł + 23% VAT. Wartość początkowa środka trwałego (wartości niematerialnej i prawnej), to: zł + 450 zł= zł Przykład 8. Podatnik podpisał umowę z firmą produkcyjną na modernizację grafiki opakowań produkcyjnych w 3D. Wartość wykonanego projektu wyniosła zł. Firma wykonująca projekty przekazała prawa autorskie do wykonanego przez nich projektu za kwotę: zł. Wartość początkowa wartości niematerialnej i prawnej (w tym praw autorskich do projektu) wynosi: zł + zł = zł Przykład 9. W 2011 roku podatnik dokonał likwidacji działalności gospodarczej, w której wykorzystywał maszynę krawiecką, jako środek trwały. Maszyna nie została całkowicie zamortyzowana w prowadzonej działalności gospodarczej. Po upływie 2 lat podatnik ponownie rozpoczyna działalność gospodarczą, w której chce na nowo zaliczyć maszynę krawiecką, jako środek trwały. Zgodnie z art. 22g ust. 13 pkt 1 ustawy o pdof, podjęcie działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata, skutkuje tym, że podatnik ustala odpisy amortyzacyjne z uwzględnieniem dotychczas dokonanych odpisów oraz kontynuuje metodę amortyzacji przyjętą w poprzedniej działalności gospodarczej. Wartość początkowa środka trwałego w nowo otwartej działalności gospodarczej i kwota odpisów pozostała do amortyzacji: zł – zł(dotychczasowe odpisy) = zł Przykład 10. Czynny podatnik VAT zakupił w ramach prowadzonej działalności garaż na fakturę VAT, który zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i poddany amortyzacji. wartość netto – zł podatek VAT 23% – 6 900 zł wartość brutto – zł Z racji tego, że w zakupionym garażu będzie parkowany pojazd osobowy wykorzystywany do celów mieszanych (zarówno służbowo, jak i prywatnie), podatnik ma prawo do odliczenia tylko 50% VAT z faktury zakupu. Pozostała nieodliczona część podnosi wartość początkową środka trwałego. Wartość początkowa garażu dla pojazdu osobowego wykorzystywanego mieszanie: zł + zł (50% VAT) = zł Takie jest stanowisko Krajowej Informacji Skarbowej, natomiast podatnik może również wystąpić o interpretację indywidualną w przypadku wątpliwości: Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podatkowej W przypadku, gdy podatnik zaplanował zakup garażu w celu przechowywania pojazdu ciężarowego, od którego ma prawo do odliczenia 100% VAT, niewątpliwie będzie miał prawo do odliczenia całości VAT naliczony z faktury zakupu. Wartość początkowa garażu z przeznaczeniem dla pojazdu ciężarowego: zł. W styczniu 2021 roku w życie weszły nowe przepisy dotyczące amortyzacji środków trwałych firmy. Nowelizacja pozwoli nadal korzystać z ułatwienia w zakresie wydłużenia okresu dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w przypadku produkcji związanej z przeciwdziałaniem pandemii COVID-19. Jednocześnie nowe przepisy uniemożliwią przesunięcie kosztów amortyzacji środków trwałych poprzez podnoszenie i obniżanie stawek przez podatników zwolnionych z podatku dochodowego. Ponadto niemożliwe będzie wykorzystywanie indywidualnych stawek amortyzacyjnych wobec pojazdów czy maszyn leasingowanych i wykupionych przez tego samego przedsiębiorcę. Kto zyska, a kto straci na nowych przepisach? Nowelizacja ustawy o PIT, CIT i ryczałcie od 2021 roku Powyższe modyfikacje zostały wprowadzone ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw. Nowe zasady dotyczące amortyzacji weszły w życie 1 stycznia 2021 roku. Wskazane zmiany będą miały istotny wpływ na funkcjonowanie wielu firm. Część z nich z pewnością pozytywnie odbierze wydłużenie okresu dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych środków trwałych nabytych w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19. Inne mogą odnotować straty związane z utrudnionym optymalizowaniem amortyzacji środków trwałych. Powyższa nowelizacja wprowadza także modyfikację definicji używanych środków trwałych, co w praktyce przekłada się na obowiązek spełnienia nowych wymagań w celu zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych. Używane środki trwałe – nowe wymogi do stosowania indywidualnych stawek Zmiana definicji używanych środków trwałych wymusza na podatnikach spełnienie dodatkowych wymagań w celu zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych. Takie działanie jest możliwe w odniesieniu do używanych środków transportowych oraz trwałych, które zostały wprowadzone po raz pierwszy do ewidencji danego podatnika. Od 2021 roku może okazać się, że w praktyce będzie to jednak utrudnione. Przed nowelizacją do uznania środków trwałych za używane wystarczyło bowiem: udowodnienie przez podatnika, że przed nabyciem środki transportowe oraz trwałe z grupy 3-6 i 8 były wykorzystywane przez co najmniej 6 miesięcy; wykazanie przez przedsiębiorcę, że określone nieruchomości były wykorzystywane przez co najmniej 60 miesięcy przed ich nabyciem. Od 2021 roku za używane środki trwałe uważa się: środki transportowe oraz trwałe z grupy 3-6 i 8, które przed nabyciem przez firmę były wykorzystywane przez co najmniej 6 miesięcy; nieruchomości, które przed nabyciem przez przedsiębiorstwo były wykorzystywane przez co najmniej 60 miesięcy; przed nabyciem środki te przez wskazany okres były użytkowane przez inny podmiot. Powyższe oznacza, że od 2021 roku podatnik będzie musiał dodatkowo wykazać, że środki trwałe nie tylko były wykorzystywane przez co najmniej 6 miesięcy, ale także udowodnić, że były używane przez inny podmiot. Niemożliwe będzie zatem potraktowanie jako używanych środków trwałych urządzeń czy samochodu osobowego, które zostały wykupione po okresie leasingowania ich przez to samo przedsiębiorstwo. Nowe obostrzenia nie obejmą środków trwałych wpisanych do ewidencji przed 1 stycznia 2021 roku. Ograniczenie optymalizacji amortyzacji środków trwałych – kto może stracić Do 2021 roku podatnicy mogli według własnego uznania obniżać stawki amortyzacji środków z Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT). Jednocześnie byli uprawnieni do podwyższania stawek z wykazu stawek amortyzacyjnych KŚT dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i grupy 8 KŚT, czyli urządzeń poddawanych szybkiemu postępowi technicznemu. Po taką możliwość szczególnie chętnie sięgały firmy korzystające ze zwolnień podatkowych. Mogły one zmniejszyć stawki w okresie zwolnień i podnieść je po jego zakończeniu, a więc przesuwać koszty amortyzacji na kolejne lata. W efekcie po ustaniu prawa do zwolnienia wyższe stawki amortyzacji przyczyniały się do podwyższenia kosztów podatkowych i obniżenia płaconych podatków. Takie działanie do tej pory uznawane było przez organy podatkowe za zgodne z prawem. W efekcie nowelizacji podatnicy muszą liczyć się z istotnymi ograniczeniami w zakresie podnoszenia i obniżania stawek amortyzacji. Od 2021 roku powyższe sposoby na obniżenie wysokości podatku poprzez przesunięcie kosztów amortyzacji na późniejsze lata nie będzie możliwe. Stracą na tym głównie przedsiębiorcy działający w specjalnych strefach ekonomicznych lub posiadający inny tytuł do zwolnienia z podatku dochodowego. Nie obniżą oni stawek w trakcie trwania okresu zwolnienia z podatku i nie podniosą ich po jego zakończeniu. Od stycznia tego roku takie działanie w przypadku rozliczania środków trwałych będzie niemożliwe: w okresie korzystania ze zwolnienia podatkowego przez podatników PIT i CIT, których dochody podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym; jeżeli przychody podatnika PIT podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, podatkiem tonażowym lub zryczałtowanym podatkiem od wartości sprzedanej produkcji zgodnie z ustawą z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, w okresie tego opodatkowania. Powyższe przepisy nie działają wstecz. Oznacza to, że nie obejmują one środków trwałych wprowadzonych do końca 2020 roku do ewidencji środków trwałych. Wydłużenie okresu dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych a COVID-19 Korzystnym rozwiązaniem jest z pewnością wydłużenie okresu dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, o ile: zostały one nabyte na potrzeby produkcji związanej z przeciwdziałaniem COVID-19; wprowadzono je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Dotychczas preferencyjne warunki powyższych odpisów obowiązywały tylko w odniesieniu do środków trwałych ewidencjonowanych w 2020 roku. Dzięki nowelizacji będą one przedłużone do końca miesiąca, w którym zostanie odwołany stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19. Podatnicy chcąc skorzystać z powyższego ułatwienia, muszą dokładnie przeanalizować, jakie produkty uznawane są za służące do przeciwdziałania pandemii koronawirusa. Jako przykłady można wskazać środki ochrony indywidualnej, np. maseczki ochronne, medyczna odzież ochronna, rękawiczki, przyłbice, okulary, środki do dezynfekcji rąk; środki ochrony zbiorowej, np. płyny do dezynfekcji powierzchni; urządzenia medyczne, np. respiratory, urządzenia do dezynfekcji. Nowe regulacje dotyczące amortyzacji – zagrożenie czy szansa dla firm Analizując kwestię zmian prawnych w zakresie amortyzacji, należy spojrzeć na problem wieloaspektowo. Nie każdy podmiot bowiem odniesie same straty związane z nowelizacją, czego przykładem jest przedłużenie już wcześniej wprowadzonego ułatwienie dla przedsiębiorstw. Obejmie ono firmy, które decydują się na nabycie środków trwałych w celu produkowania towarów niezbędnych w procesie zwalczania pandemii koronawirusa. Podatnicy skorzystają z wydłużonego okresu dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych. Jednakże z pewnością część dotychczas stosowanych przez firmy rozwiązań wymaga weryfikacji i zmiany. Od stycznia 2021 roku utarta w przedsiębiorstwie polityka podatkowa w kwestii amortyzacji części środków transportowych, trwałych i nieruchomości nie będzie dalej możliwa lub nie przyniesie oczekiwanych zysków. Zmiany prawne stanowią zatem impuls do opracowania bardziej efektywnych rozwiązań podatkowych w celu optymalizacji kosztów. Z tego względu polecamy przedsiębiorcom weryfikację przez doświadczonego doradcę podatkowego dotychczasowych procedur w powyższym zakresie oraz audyt podatkowy pozwalający na wskazanie ryzyk i szans na zwiększenie efektywności prowadzonej polityki podatkowej.

zmniejszanie się wartości środków trwałych